DE Posbank steptourtocht 10 oktober 2015 van Stepteam Doesburg

De voorbereiding

De datum voor de tocht was in januari 2015 al geprikt tijdens een nieuwjaarsbijeenkomst /ledenvergadering in Grand Café Het Arsenaal (onze sponsor) onder het genot van een high tea. Datum stond dus bij alle leden in de agenda en was doorgegeven aan de NAF voor de stepkalender.

Naast het trainingsavondje op de dinsdag werd er wel vaker gestept in de weekenden echter na de zomervakantie toch strak schema opgesteld en aantal weekenden getraind op de Veluwe voor de 30 en 50 km.

Met een aantal leden nieuwe routes uitgezet die we ook allemaal onder de knie moesten krijgen. We moesten toch ons beste beentje voorzetten;) en de steppers voorblijven om de route aan te geven. Bij de 50km bleek toch een flink stuk (10/15 km) off-road (stenen/zand) vandaar ons advies (van te voren doorgegeven aan de deelnemers) om niet met racebanden te steppen aangezien we zelf al een aantal malen een lekke bank hadden opgelopen (opgestept).

De nieuwe routes waren ook weer een uitdaging voor het Stepteam, de vorige routes hadden we al eens linksom en rechtsom en weer andersom gedaan en konden we bijna blindelings steppen. Nu was het opletten en voor ons gevoel meer klimmen dan afdalen.

De laatste week voor de tocht

De week voor 10 oktober kregen we nog de meeste aanmeldingen. De meesten wachten de weersvooruitzichten af. Die waren goed  dus nog flink wat aanmeldingen de laatste week. Totaal 50 steppers dat was een record voor ons team!

Vele leden zijn culinair aangelegd en boden aan cake en soep maken. Deelnemende steppers hadden keus uit; Appelcake, bananen-noten-cake, brownie-cake, gewone (ook lekkere) cake en na afloop de enige echte Doesburgse Mosterd soep en Pompoensoep met diverse verse groentes.

Draaiboek van vorig jaar iets aangepast en maand voor de tocht doorgenomen in Het Arsenaal. Een ieder wist ruim van te voren wat er van hem/haar verwacht werd. Luxepositie voor ons team dit jaar want vanaf januari 2015 zijn er 5 nieuwe leden bij gekomen, dus hulp/steppers genoeg!

De organisatie liep gesmeerd en we hadden vele voorsteppers zodat de deelnemende steppers in groepen ingedeeld konden worden, recreatief en iets sneller per groep. Zodat een ieder een sportieve dag zou hebben en zich niet in hoefde te houden of zijn/haar grenzen zou moeten overschrijden.

D-day

Op de dag zelf om 8.30 uur verzamelen in Dieren voor ons team om alles gereed te maken voor de deelnemers. Vanaf 9.15 uur arriveerden de eerste deelnemers al. Voor velen een verre reis dus koffie/thee met cake viel goed in de smaak.

Op een aantal afmeldingen na wegens ziekte was de opkomst goed, 45 steppers. O.a. Stepteam High Level was met maar liefst tien mensen present, Stepteam Oosterhout met vier en Stepteam Rotterdam eveneens met vier. Verder kwamen er nog deelnemers uit alle hoeken van Nederland.

Het weer was goed, wel fris in de ochtend, rond 10 graden, maar droog en de voorspelling was dat de zon zich aan het eind van de ochtend en middag zou laten zien en de temperatuur op zou lopen naar 14-15 graden. Na wat laatkomers starten we na een korte speech over tocht, indeling, voorsteppers iets na 10 uur.

 

 

Pittige start (Lange Juffer in z’n geheel 50km route/deels voor de 30km route). De beklimming van de Lange Juffer is 5.3 kilometer lang en overbrugt met een gemiddeld stijgingspercentage van 1.4% een hoogteverschil van 74 meter. Met o.a. een steilste stuk van 5% scoort deze beklimming 31 klimpunten. Voor Nederland best pittig maar vergeleken met bijv. de Stelvio 2758 m. hoog (Italië) peanuts uiteraard. 22,8 km beklimming, gemiddeld 8% en max. 10,5%, 1930 klimpunten…., ach klein detail. Bij ons, niet super professionele steppers, zakte het lood na zo’n beklimming wel even in de stepschoenen.

Al snel was er een groot gat tussen de snellere steppers en de meer recreatieve van de 50km.

De 30km route steppers hadden unaniem besloten om bij elkaar te blijven en een ieder paste tempo aan de groep aan.

Op een paar lekke banden na verliep de route goed, zonder ongelukken. De deelnemers waren enthousiast over de omgeving en vonden over het algemeen de tocht pittig en een uitdaging.

De 50km route heeft ook de Niagara van de Veluwe aangedaan. Al steppend via de Lange Juffer door bos, grote vlaktes met heide naar Loenen. Deels door het dorp (eindelijk weer bewoonde wereld na km’s door de natuur) naar de Vrijenbergerspreng, waterval met een verval van 15 meter. De hoogste waterval van Nederland.

 

“Leuk weetje” Met dit hoogteverschil doet ‘onze’ waterval het op papier niet onder voor de hoogste waterval van onze Belgische buren (watervallen van Coo), die ook een verval van 15 meter heeft. Maar.. wanneer is iets een waterval? Een gevalletje waterval, maar dan op z’n Nederlands.

“Onze” waterval komt voort uit kunstmatige beekjes (sprengen) die zijn aangelegd om de toevoer van water in het Apeldoorns kanaal zeker te stellen, die in 1825 is gegraven voor de economische ontwikkeling van Apeldoorn. Zo’n spreng ontspringt uit een kunstmatig aangelegde bron waaruit grondwater omhoog komt borrelen.

 

Onderweg op kalere vlakte grote aantallen Schotse Hooglanders gezien, van klein tot (super) groot. Rustig bleven ze poseren toen er foto’s werden gemaakt en wat steppers meer of minder ze werden er niet anders van (gelukkig).  

De officiële pauze voor de 30km was iets na de helft van de route en voor de 50km pas op 32 km vandaar dat er bij de waterval even gestopt werd voor wat eten/drinken/foto’s maken.

Op de officiële pauzeplek was er de gelegenheid om even op adem te komen, stoelen stonden klaar en er was drinken/bananen/cake aanwezig voor een ieder.

 

Na de pauzeplek was het nog even klimmen naar de Posbank (90 meter), gemiddeld stijgingspercentage van 2,8% en maximaal 5,8%. Hoogteverschil van 60 meter (31 klimpunten). Op de Posbank hebben we nog even genoten van het uitzicht, de zon kwam er ook steeds wat meer bij waardoor de omgeving nog mooier was.

“Leuk weetje” De Posbank is in tegenstelling wat veel mensen denken niet de naam van de heuvel, dat is namelijk de Veluwezoom. De Posbank is niets meer dan een stenen bankje vernoemd naar meneer Pos, die in het begin van de twintigste eeuw als voorzitter van de ANWB de grote promotor was voor dit prachtige stukje Nederland. De beklimming heette hiervoor de Potjesberg.

Na de Posbank was het voornamelijk afdalen (heerlijk na al die km’s in de benen) en een paar klimmetjes vlak voor de finish waren te doen omdat je de soep al kon ruiken en je hier net even weer de extra energie van kreeg om de tocht te volbrengen.

Aan lange tafels in het zonnetje was het goed vertoeven met soep en turks brood. Een ieder kon douchen.

Het was een geslaagde sportieve, gezellige en bourgondische tocht!

Dankzij de enthousiaste deelnemers en de vele complimenten gaan we zeker weten volgend najaar weer een mooie route uitzetten! Komt allen meesteppen, tot ziens/tot steps & houd de stepkalender in de gaten!