Voorjaarstocht Stepteam Doesburg
Onderweg naar Doesburg wisselen regen en zonneschijn elkaar af: nu eens stralend, dan weer de ruitenwissers aan. Ik ben er lekker vlot en heb van vorig jaar onthouden dat de beste parkeerplek bij de Turfhaven is. Ik denk zo’n 200 meter van Het Arsenaal, van waaraf we starten. Terwijl ik m’n step uit de auto haal begint het te plenzen. Nog maar even terug in de auto, tot het wat droger is. Regenjackje aan en naar Het Arsenaal.
Daar zijn de vnl. dames van Stepteam Doesburg al aanwezig. “Een beetje maf, wild, gezellig maar sportief team”, naar eigen zeggen. Herkenbaar, dat moet gezegd wink-emoticon
Even voor tienen is het zo stralend zonnig, dat ik besluit alsnog snel naar m’n auto terug te steppen en m’n regenjack te wisselen. Gauw nog even een banaan naar binnen proppen en op de step terug. Ik arriveer precies op tijd voor het vertrek van de 50 km groep. Zeven man/vrouw sterk gaan we op pad: Riek Sinia, Marieke Jolieke Lugt, Brian Voerman, Arie Folkers zFB, yours truly en als begeleiders vanuit Stepteam Doesburg Joke van Zijtveld en Hajo Blok.
Voor de verandering gaat de tocht vandaag niet de Veluwe op, maar door de eveneens prachtige uiterwaarden. Als 50 km rijders pakken wij echter de Posbank mee. We rijden dus langs de IJssel naar De Steeg en steken van daaraf even omhoog naar de Posbank. Posbank, niet PosTbank, vernoemd naar de daar gemetselde bank ter ere van G.A. Pos, ter gelegenheid van diens 25-jarig bestuurslidmaatschap van de ANWB. Oorspronkelijk dus Pos’ bank.
De Posbank ligt op een heuvel en vraagt een aardig klimmetje. Boven genieten we van het gave uitzicht. Daarna de afdaling, waarbij Hajo ons terecht maant voorzichtig te doen. Gelukkig is het qua verkeer nog erg rustig, zodat we zonder onverantwoord te rijden snelheden van tegen de 60 km/uur halen. Kicken!
Daarna bij Rheden de uiterwaarden weer in. De heenweg hebben we wind tegen, en langs de IJssel is er weinig beschutting. Werken dus! Op enig moment krijgen we de groep 35 km rijders in beeld en net voordat ik bij hen kan aanhaken bereiken we na zo’n 20 km steppen de eerste stop. Daar wordt ons werken meer dan beloond. Raya Engbers en Constance le Conge verzorgen de catering en we worden tot en met verwend. Ik laat de diverse cakes en kies voor fruit: een banaan.
Zodra we vertrekken begint het te spetteren, maar ondanks de even heel donkere lucht blijft het daarbij. We rijden langs Velp en bij Arnhem steken we de IJssel over naar Westervoort. Langs de IJssel terug richting Doesburg, wind achter, en dat is waar het ‘beetje maf, wild, gezellig maar sportief’ geïllustreerd wordt. Voor de wind rijden we snelheden van boven de 25 km/uur, zelfs richting 30 km/uur, Joke van Zijtveld rijdt gezellig kletsend naast me alsof dat tempo op haar Kickbike G4 met dikke banden helemaal vanzelf gaat. Nadien doet Menanynke Hulshof-Schippers datzelfde…
Op enig moment na de tweede stop – ik denk, kom, ik neem een banaan -, net voorbij Giesbeek, rijden we de langzame groep van de 25 km rijders achterop. Menanynke Hulshof-Schippers besluit bij ons aan te haken voor de laatste 12,5 km. Hajo Blok, Marieke Jolieke Lugt en Arie Folkers rijden door in hun eigen tempo, wij geven drie vrouw/twee man sterk nog eens flink gas. Langs Angerlo, nog een klein extra lusje om de 50 km vol te maken en dan nog weer 4 km langs de Oude IJssel vol tegen de wind in.
We arriveren bij Het Arsenaal en wat blijkt, er zijn nog bananen. Ja, ik weet, bananas are not the only fruit…
Nog even gezellig nakletsen en de route evalueren. Geweldig getroffen met het weer, erg mooie rit, lekker vlot gereden en uitstekend verzorgd. Een toertocht zoals die in de ranking van wielerbond NTFU drie sterren zou krijgen en daarmee als klassieker zou gelden. Goed gedaan en dank jullie wel, Stepteam Doesburg!